دارچین میتواند با داروها تداخل داشته باشد

دارچین در آشپزخانه‌های سراسر جهان در کیک‌ها، لاته‌ها و کاری‌ها به زیبایی می‌چرخد. اما فراتر از جذابیت آشپزی‌اش، این ادویه به مکملی محبوب تبدیل شده است.امروزه دارچین در کپسول‌ها، روغن‌ها و عصاره‌ها موجود است که هرکدام ادعا می‌کنند که قند خون را تنظیم می‌کنند، التهاب را کاهش می‌دهند و حتی باعث کاهش وزن می‌شوند. اما در حالی که مصرف‌کنندگان برای بهره‌برداری از فواید سلامتی دارچین شتاب دارند، تحقیقات جدید سایه‌ای بر شهرت درخشان آن می‌افکند.

مطالعه‌ای که در مجله Food Chemistry: Molecular Sciences منتشر شده است، هشدار می‌دهد که محصولات متمرکز دارچین، به‌ویژه آن‌هایی که به‌طور طولانی‌مدت مصرف می‌شوند، می‌توانند برای افرادی که داروهای تجویزی مصرف می‌کنند یا از شرایط بهداشتی مزمن رنج می‌برند، خطراتی به همراه داشته باشند.

بازار مکمل‌های دارچین

دارچین فقط یک ادویه نیست؛ این یک وعده است. یک پاشیدن اینجا، یک پینچ آنجا بی‌ضرر است، درست است؟ اما دارچین در کابینت آشپزخانه شما با مکمل‌های متمرکزی که در فروشگاه‌های بهداشتی موجود هستند، تفاوت زیادی دارد دارچین کاسیا، نوعی که بیشتر در ایالات متحده فروخته می‌شود، دارای مقادیر بالای کومارین است، یک رقیق‌کننده طبیعی خون که می‌تواند در مقادیر زیاد خطرات جدی برای سلامتی ایجاد کند.

دکتر لئانا وِن از دانشگاه واشنگتن اشاره کرد که “دارچین سیلون ممکن است مقادیر کمی کومارین داشته باشد.” “اگر کسی که در حال مصرف داروهای ضدانعقاد است، مقدار زیادی کومارین مصرف کند، این می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.”

با وجود این هشدارها، بازار مکمل‌ها همچنان رشد می‌کند. برچسب‌ها از فواید شگفت‌انگیز سلامتی فریاد می‌زنند، در حالی که تحقیقات عقب‌تر از آن‌ها است. FDA هنوز دارچین را به‌عنوان درمان برای هیچ بیماری تایید نکرده است، و این امر مصرف‌کنندگان را مجبور می‌کند تا در میان ادعاهای بدون نظارت به جستجو بپردازند.

مکمل‌های دارچین و متابولیسم کبد

آخرین مطالعه تنها سطح موضوع را نکاویده است بلکه به عمق سرنوشت متابولیکی سینامالدهید، ترکیبی که عطر مخصوص دارچین را ایجاد می‌کند، پرداخته است محققان سینامالدهید را از لحظه مصرف تا متابولیسم ردیابی کرده و یک رشته پیچیده از رویدادهای بیوشیمیایی را کشف کردند این ترکیب به‌سرعت در دستگاه گوارش جذب می‌شود، چه معده پر باشد یا خالی. اما تحول واقعی در کبد اتفاق می‌افتد، جایی که سینامالدهید به‌سرعت به اسید سینامیک اکسید می‌شود. این فرآیند بی‌ضرر نیست.

اسید سینامیک می‌تواند با آنزیم‌های مهم برای متابولیسم داروها تعامل داشته باشد و به‌طور بالقوه نحوه پردازش داروها توسط بدن را تغییر دهد برای افرادی که داروهایی دارند که در کبد متابولیزه می‌شوند، این تعاملات می‌تواند مشکل‌ساز باشد. مصرف طولانی‌مدت مکمل‌های دارچین ممکن است به‌طور ناخواسته ریتم طبیعی پاک‌سازی داروها از بدن را مختل کند و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

تاثیر دارچین بر گیرنده‌ها

سینامالدهید تنها به‌سادگی از بدن عبور نمی‌کند؛ بلکه به‌طور فعال به درهای سلولی می‌زند. مطالعه تأثیرات ترکیبات دارچین بر دو گیرنده مهم را بررسی کرده است: گیرنده Pregnane X (PXR) و گیرنده Aryl Hydrocarbon (AhR) در سلول‌های روده‌ای، اسید سینامیک و روغن دارچین باعث فعال شدن PXR شدند و فعالیت آنزیمی را افزایش دادند که بر متابولیسم دارو تأثیر می‌گذارد. اما سینامالدهید نسبتاً ساکت ماند، که نشان می‌دهد که خطر اصلی در متابولیت‌ها و فرم روغن آن نهفته است.

AhR از سوی دیگر به‌آسانی سرکوب نشد. روغن دارچین باعث افزایش بی‌سابقه‌ای در فعال‌سازی AhR شد و تولید آنزیم‌ها را بیش از دوازده برابر افزایش داد. پیامدها چیست؟ پاک‌سازی سریع‌تر داروها، کاهش اثرات درمانی، و بدنی که در تلاش برای هماهنگی با نیازهای متابولیکی خود است.

هدف جدید برای دارچین

آنزیم‌های CYP، کارگران متابولیکی بدن، معمولاً داروها و سموم را کنترل می‌کنند. اما دارچین ریتم آن‌ها را مختل می‌کند محققان دریافتند که روغن متمرکز دارچین و سینامالدهید آنزیم‌های CYP2C9 و CYP1A2 را مهار می‌کنند، دو آنزیم مسئول پردازش تعدادی از داروهای رایج چه اتفاقی می‌افتد زمانی که این آنزیم‌ها کند می‌شوند؟

داروهای رقیق‌کننده خون ممکن است مدت بیشتری در خون بمانند و خطر خونریزی را افزایش دهند. داروهای ضد التهابی ممکن است تجمع پیدا کنند و سطح سمّیت افزایش یابد. این تأثیرات نه‌تنها بر یک دارو بلکه ممکن است بر کل فرآیند متابولیک اثر بگذارد.

حتی اسید سینامیک، همتای کمتر فرار سینامالدهید، اثرات مهاری ملایم اما قابل توجهی بر CYP2C9 نشان داد. یافته‌های مطالعه چالش‌هایی را برای تصور اینکه “طبیعی همیشه بی‌خطر است” مطرح می‌کند.

مکمل‌های دارچین و بیماری‌های مزمن

برای افرادی که از بیماری‌های مزمن رنج می‌برند، پارادوکس دارچین شدت می‌یابد. لیست دکتر وِن از بیماری‌هایی که ممکن است با مکمل‌های دارچین بدتر شوند شامل فشار خون بالا، دیابت، بیماری کبدی، سرطان، آسم، چاقی، HIV/AIDS و افسردگی است.

“من به این لیست هر کسی که داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کند را اضافه می‌کنم. به عنوان مثال، کسی که سابقه بیماری قلبی و سکته مغزی دارد، هر دارویی که از کبد پاک‌سازی می‌شود و سایر مکمل‌های غذایی که ممکن است با دارچین تداخل داشته باشند، از جمله زردچوبه، جینسنگ و گیاه جینکو بیلوبا”، افزود دکتر وِن.

اینجا ترکیب دارچین و داروهای تجویزی یک میدان مین بالقوه می‌شود. سیستم‌های آنزیمی بدن، که از قبل تحت فشار بیماری مزمن هستند، ممکن است در مقابله با بار اضافی که محصولات متمرکز دارچین بر آن‌ها وارد می‌کند، دچار مشکل شوند.

آیا دارچین روزمره بی‌خطر است؟

این مطالعه درخواست برای توقف استفاده از دارچین در آشپزخانه‌ها ندارد. پاشیدن مقداری دارچین بر روی اوتمیل یا در قهوه احتمالاً خطر کمی دارد. اما عصاره‌های متمرکز؟ این داستان متفاوت است محققان نقطه‌ای را شناسایی کردند که دوزهای بیش از 50 میکروگرم در میلی‌لیتر تأثیرات قابل توجهی بر فعالیت آنزیم‌ها دارند.

لاته صبحگاهی شما به این سطوح نمی‌رسد، اما استفاده روزانه از کپسول‌های روغن دارچین ممکن است. نگرانی در این است که نه استفاده گاه‌به‌گاه، بلکه مصرف مداوم است که ممکن است تأثیرات تجمعی آن به‌طور خاموش افزایش یابد “افرادی که فکر می‌کنند مکمل‌های دارچین مصرف کنند باید حتماً با مراقبین بهداشتی خود مشورت کنند تا از احتمال تداخل دارویی مطلع شوند” دکتر وِن گفت.

نقطه کور FDA: مکمل‌های غذایی

برخلاف داروهای تجویزی، مکمل‌های غذایی در خلأ نظارتی شناور هستند. FDA پیش از وارد شدن مکمل‌ها به بازار، آن‌ها را از نظر اثربخشی یا ایمنی آزمایش نمی‌کند. محصولاتی مانند روغن دارچین می‌توانند به قفسه‌ها برسند در حالی که شواهد کمی از فواید یا خطرات آن‌ها وجود دارد.

این مطالعه پیامدهای این غفلت را برجسته می‌کند. با توجه به پتانسیل دارچین برای تأثیرگذاری بر سیستم‌های آنزیمی و متابولیسم دارو، فقدان مقررات، مصرف‌کنندگان را در معرض خطرات ناشناخته قرار می‌دهد “فقط به این دلیل که چیزی به‌عنوان ‘طبیعی’ تبلیغ می‌شود، به این معنی نیست که بی‌خطر است”، دکتر وِن خاطرنشان کرد.

شهرت جدید دارچین

دارچین که روزگاری به‌عنوان یک ادویه درمانی در نظر گرفته می‌شد، اکنون هویتی پیچیده‌تر پیدا کرده است تحقیقات نشان می‌دهد که در حالی که دوزهای کوچک در غذا همچنان بی‌خطر باقی می‌مانند، مکمل‌های متمرکز درها را به روی پیامدهای متابولیکی غیرمنتظره می‌گشایند.

لینک منبع: earth

بیشتر بدانیم: شیرین کننده قاتل باکتری خطرناک