بسیاری از بزرگسالان جوان برای تأمین غذا با مشکل مواجه هستند. آنچه ممکن است یک سختی موقت به نظر برسد، میتواند تأثیرات طولانی‌مدتی بر سلامت داشته باشد، یک مطالعه جدید از Northwestern Medicine نشان داده است که افرادی که ناامنی غذایی را تجربه کرده‌اند، ۴۱٪ بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی در آینده قرار دارند.
حتی پس از در نظر گرفتن تفاوت‌های جمعیتی و اجتماعی-اقتصادی، این خطر همچنان قابل توجه باقی ماند، ناامنی غذایی سالانه یک‌هشتم خانوارهای آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اصطلاح به سختی در دسترسی به غذای کافی و مغذی برای حفظ سلامت خوب اشاره دارد. این مطالعه تأیید می‌کند که ناامنی غذایی به طور مستقیم خطر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.
ناامنی غذایی به عنوان یک عامل خطر قابل پیشگیری
دکتر جنی جیا، مدرس پزشکی داخلی عمومی و پزشکی پیشگیرانه در دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث‌وسترن و پزشک داخلی در Northwestern Medicine، می‌گوید:”ما می‌دانستیم که ناامنی غذایی و بیماری‌های قلبی اغلب با هم مرتبط هستند، اما این مطالعه برای اولین بار نشان می‌دهد که ناامنی غذایی در ابتدا رخ می‌دهد، این موضوع آن را به یک هدف روشن برای پیشگیری تبدیل می‌کند اگر بتوانیم ناامنی غذایی را زودتر برطرف کنیم، ممکن است بتوانیم از بار بیماری‌های قلبی در آینده بکاهیم.
این پژوهش نشان می‌دهد که مقابله با ناامنی غذایی میتواند از بروز بیماری‌های قلبی قبل از آغاز آن جلوگیری کند مداخله زودهنگام ممکن است هزینه‌های درمانی آینده را کاهش داده و بهبود سلامت بلندمدت را به همراه داشته باشد.
دسترسی به غذا در میان بزرگسالان جوان
این مطالعه بر روی داده‌های مربوط به مطالعه توسعه ریسک بیماری شریان کرونری در بزرگسالان جوان (CARDIA) متمرکز بود که از اواسط دهه ۱۹۸۰ بزرگسالان سیاه‌پوست و سفیدپوست آمریکا را پیگیری کرده است، پژوهشگران شرکت‌کنندگانی را شناسایی کردند که بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ ناامنی غذایی را گزارش کرده بودند، سپس نتایج سلامتی آنها را در ۲۰ سال بعد با افرادی که دسترسی ثابت به غذا داشتند مقایسه کردند.
از میان ۳,۶۱۶ شرکت‌کننده، کسانی که ناامنی غذایی را تجربه کرده بودند، ۴۱٪ بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بودند. در طول دو دهه، ۱۱٪ از افراد با ناامنی غذایی به بیماری قلبی مبتلا شدند، در حالی که تنها ۶٪ از کسانی که دسترسی کافی به غذا داشتند، به این بیماری مبتلا شدند.
دکتر جیا گفت: “مدت‌ها بود که این سوال وجود داشت که کدام یک اول می‌آید – آیا ناامنی غذایی باعث بیماری قلبی می‌شود، یا بیماری قلبی به دلیل هزینه‌های بالای درمان باعث بدتر شدن ناامنی غذایی می‌شود؟ با پیگیری افراد به مدت دو دهه، توانستیم نشان دهیم که ناامنی غذایی به تنهایی به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد.”
پژوهشگران دریافتند که افرادی که با کمبود امنیت غذایی مواجه بودند، بیشتر احتمال داشت که سیاه‌پوست باشند و نسبت به کسانی که دسترسی ثابت به غذا داشتند، سطح تحصیلات کمتری داشته باشند. این امر نشان می‌دهد که ناامنی غذایی تنها به دسترسی به وعده‌های غذایی مربوط نیست، بلکه به نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی وسیع‌تر نیز مرتبط است.
غربالگری برای ناامنی غذایی
دکتر جیا اشاره کرد که این یافته‌ها بر اهمیت غربالگری ناامنی غذایی در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی تأکید دارد. شناسایی تغذیه ناکافی در مراحل اولیه و ارتباط دادن بیماران با منابع میتواند به کاهش خطرات بهداشتی آینده کمک کند، محیط‌های مراقبت‌های اولیه مکان ایده‌آلی برای غربالگری هستند”زیرا معمولاً اعتماد زیادی بین ارائه‌دهندگان مراقبت‌های اولیه و بیماران وجود دارد”
او همچنین پیشنهاد می‌کند که غربالگری‌ها به اتاق‌های اورژانس و تخصص‌هایی مانند قلب‌شناسی گسترش یابند. “هرچه بیشتر برای آن غربالگری انجام دهیم، بهتر است وی افزود ما به استراتژی‌های بهتری نیاز داریم تا وقتی که افراد در غربالگری مثبت می‌شوند، به آنها کمک کنیم. آیا باید آنها را به مددکاران اجتماعی ارجاع دهیم که بتوانند آنها را به برنامه‌های موجود در جامعه ارجاع دهند؟ یا آیا سیستم‌های بهداشتی باید مداخلات خود را توسعه دهند؟ اینها سوالات بزرگ بعدی هستند.”
غربالگری‌های ناامنی غذایی می‌توانند توسط پزشکان داخلی، متخصصان اطفال، پزشکان خانواده، پرستاران و دستیاران پزشکی انجام شوند. حتی فرم‌های خوداظهاری نیز می‌توانند به شناسایی افرادی که در معرض خطر هستند، کمک کنند.
اثرات بلندمدت ناامنی غذایی
دکتر جیا و تیمش قصد دارند این گروه را همچنان پیگیری کنند تا عواقب بلندمدت ناامنی غذایی را بهتر درک کنند، “تعجب‌آور است که بیماری قلبی را در این گروه می‌بینیم، که شامل افراد ۶۵ ساله یا بالاتر نیست”، دکتر جیا گفت. “هنگامی که آنها به ۸۰ سالگی نزدیک شوند، قصد داریم دوباره مطالعه را مرور کنیم تا پیوند در حال تکامل با بیماری قلبی را بررسی کنیم.”
این مطالعه با حمایت انستیتو ملی قلب، ریه و خون ایالات متحده (NHLBI) و در همکاری با موسساتی مانند دانشگاه آلاباما در بیرمنگام، دانشگاه نورث‌وسترن، دانشگاه مینه‌سوتا و موسسه تحقیقاتی بنیاد کایزر انجام شده است.
نتیجه گیری
مطالعه‌ای که انجام شده است، به‌ویژه در زمینه بررسی اثرات بلندمدت ناامنی غذایی بر سلامت قلب، میتواند به توسعه استراتژی‌های پیشگیرانه کمک کند. تیم تحقیقاتی به‌دنبال شواهد بیشتری هستند تا نشان دهند چگونه ناامنی غذایی میتواند تأثیرات خود را در طول زمان بر سلامت افراد، به‌ویژه در مورد بیماری‌های قلبی، ادامه دهد.
دکتر جیا و همکارانش همچنین قصد دارند این تحقیق را به‌منظور ارزیابی تأثیرات بلندمدت و تغییرات در گروه‌های مختلف سنی گسترش دهند. هدف از این پیگیری‌ها در آینده نزدیک، شناسایی راه‌های مؤثر برای کاهش اثرات منفی ناامنی غذایی بر سلامت است تا از بروز بیماری‌های جدی مانند بیماری‌های قلبی جلوگیری شود.
این مطالعه علاوه بر اینکه بر اهمیت دسترسی به غذا و تغذیه مناسب تأکید دارد، نقش مهمی در توسعه سیاست‌ها و مداخلات بهداشتی دارد که میتواند به مقابله با ناامنی غذایی و کاهش خطرات بهداشتی کمک کند.
بیشتر بدانیم: خوردن غذاهای دریایی به بهبود رفتارهای اجتماعی کودکان کمک می‌کند
لینک منبع: earth
نظرات کاربران