هر سال، صدها میلیون تن غذا هرگز از آشپزخانه یا قفسه فروشگاه به سفره نمی‌رسد در عوض، آنها سر از محل‌های دفن زباله در می‌آورند، جایی که برگ‌های کاهوی گندیده و نان بیات متان ساطع می‌کنند، گازی گلخانه‌ای که تقریباً 28 برابر قوی‌تر از دی‌اکسید کربن در به دام انداختن گرما است.
به گزارش سازمان ملل متحد، ضایعات مواد غذایی اکنون تا 10 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهد بیشتر از کل بخش هوانوردی. اگر غذای هدررفته یک کشور مستقل بود، تنها از چین و ایالات متحده در آلودگی سالانه آب و هوا عقب می‌ماند.
ضایعات مواد غذایی و پیامدهای آب و هوایی
رابرت سندرز، استادیار بازاریابی و تجزیه و تحلیل در دانشکده مدیریت ردی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو، دهه گذشته را صرف بررسی این موضوع کرده است که چرا این همه غذای خوراکی هدر می‌رود و چگونه مداخلات سیاستی میتواند این روند را تغییر دهد پروفسور سندرز در مصاحبه‌ای اخیر استدلال کرد که کاهش ضایعات مواد غذایی ممکن است سریع‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین راه برای کاهش پیامدهای آب و هوایی باشد او هشدار داد: «تقریباً غیرممکن است که جهان بدون کاهش ضایعات ناشی از سیستم غذایی به اهداف انتشار تعیین شده توسط توافقنامه پاریس دست یابد.»
ضایعات مواد غذایی؛ پنهان در دیدرس
اگرچه قانون‌گذاران و مردم اغلب بر لوله‌های اگزوز و دودکش‌ها تمرکز می‌کنند، اما سندرز اشاره می‌کند که باقیمانده‌های خراشیده شده از بشقاب‌های شام یا توت‌فرنگی‌هایی که در انبارهای پشتی فروشگاه‌ها فاسد می‌شوند، تأثیری بسیار فراتر از وزن خود دارند متان تولید شده در اثر تجزیه آنها حدود یک دهه در جو باقی می‌ماند اما در آن دوره گرمایش شدیدی ایجاد می‌کند، و اقدام کوتاه‌مدت در مورد ضایعات مواد غذایی را به اهرمی قدرتمند برای جلوگیری از نقاط اوج آب و هوایی نزدیک‌مدت تبدیل می‌کند.
او خاطرنشان کرد: «کاهش ضایعات مواد غذایی تقریباً عملی‌ترین اقدامی است که بشر میتواند برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در کوتاه‌مدت و میان‌مدت انجام دهد.»
با این حال، هنگامی که پروفسور سندرز برای اولین بار ادبیات آکادمیک را بررسی کرد، شکافی گیج‌کننده یافت سیاست‌گذاران در حال پیشنهاد قوانینی برای استانداردسازی برچسب‌های تاریخ انقضا بودند، سازمان‌های غیرانتفاعی خواستار اجباری شدن کمپوست بودند، و ایالت‌ها در حال تهیه پیش‌نویس ممنوعیت‌های دفن زباله بودند همه بر اساس فرضیاتی که فاقد شواهد میدانی دقیق بودند.
او گفت که این خلاء دانش، او را بر آن داشت تا آزمایش‌های کنترل‌شده‌ای را در راهروهای واقعی فروشگاه‌های مواد غذایی و انبارهای پشتی انجام دهد و نحوه رفتار واقعی خریداران و خرده‌فروشان را هنگام تغییر مشوق‌ها پیگیری کند.
نیت خوب، نتایج محدود
یکی از راه حل‌های برجسته که چندین ایالت ایالات متحده از آن استقبال کرده‌اند، ممنوعیت دفن ضایعات مواد غذایی است. از نظر تئوری، ممنوعیت دور ریختن محصولات فروخته نشده یا شیر تاریخ مصرف گذشته توسط خرده‌فروشان، مشاغل را مجبور می‌کند یا غذای مازاد را اهدا کنند، یا آن را به هاضم‌های بی‌هوازی بفرستند، یا به جای دور ریختن، هزینه تاسیسات کمپوست را بپردازند.
در عمل، تحقیقات سندرز که با همکاری همکارانش در چندین دانشگاه انجام شده است، نتایج ناهمواری را نشان می‌دهد پروفسور سندرز گفت: «من و همکارانم اثربخشی پنج ممنوعیت اولیه ضایعات مواد غذایی در ایالات متحده را بررسی کردیم و دریافتیم که تنها یک ایالت، ماساچوست، در انحراف ضایعات مواد غذایی از محل‌های دفن زباله موفق بوده است.»
دلیل این امر ظاهراً دوگانه است: اجرا و زیرساخت. ماساچوست مجازات‌های واضح‌تر و بهتر تبلیغ‌شده‌ای را اعمال می‌کند علاوه بر این، این ایالت شبکه قوی از مراکز کمپوست را در اختیار مشاغل قرار می‌دهد که مایل به پذیرش کالاهای فاسد هستند. در جاهای دیگر، جریمه‌های حداقلی و کمبود تاسیسات پردازش، انطباق را اختیاری می‌کند.
قیمت‌گذاری پویا؛ تطبیق عرضه و تقاضا
سندرز استدلال می‌کند که اگر ممنوعیت‌های سختگیرانه ابزاری زمخت هستند، الگوریتم‌های قیمت‌گذاری چاقوی ظریف‌تری ارائه می‌دهند. تقریباً یک دهم از کل مواد غذایی هدررفته توسط خرده‌فروشان دور ریخته می‌شود زیرا مواد فاسدشدنی در حالی که هنوز روی قفسه هستند، تاریخ فروش خود را پشت سر می‌گذارند.
خریداران معمولاً همان قیمت برچسب را برای شیری که فردا منقضی می‌شود، با شیری که دو هفته دیگر سالم می‌ماند، می‌پردازند، بنابراین فساد قابل پیش‌بینی در حاشیه سود فروشگاه‌ها لحاظ شده است. مطالعات میدانی سندرز یک جایگزین مبتنی بر بازار را پیشنهاد می‌کند: تخفیف‌های پویا.
یک زنجیره مواد غذایی با وارد کردن داده‌های موجودی، افق‌های انقضا و تقاضای تاریخی در یک مدل کامپیوتری، میتواند به طور خودکار چندین بار در روز قیمت ماست یا گوشت چرخ کرده‌ای را که به زودی منقضی می‌شود، کاهش دهد. این امر خریداران چانه‌زن را ترغیب می‌کند تا قبل از فاسد شدن، موجودی رو به انقضا را خریداری کنند.
مزایا چندگانه است: متان کمتر در محل‌های دفن زباله، کاهش هزینه‌های عملیاتی برای فروشگاه‌ها، و مواد غذایی ارزان‌تر – اغلب تازه‌تر و کمتر فرآوری شده برای مشتریان با بودجه محدود سندرز اظهار داشت: «از نظر یک اقتصاددان، واقعاً عجیب است که فروشگاه‌های مواد غذایی قیمت مواد فاسدشدنی خود را به صورت پویا تعیین نمی‌کنند. چرا شما، مصرف‌کننده، باید همان قیمتی را برای شیری بپردازید که یک هفته دیگر منقضی می‌شود، با شیری که سه هفته دیگر منقضی می‌شود؟ این نه تنها ناعادلانه است، بلکه ناکارآمد نیز هست.»
سردرگمی برچسب؛ یک عامل مقصر اثبات نشده
گروه‌های صنعتی و برخی از قانون‌گذاران مدت‌هاست ادعا کرده‌اند که مهرهای تاریخ مبهم “بهترین تا”، “فروش تا” و “مصرف تا” خریداران را به دور ریختن غذای کاملاً خوراکی سوق می‌دهد کالیفرنیا اخیراً AB 660 را تصویب کرد که عبارت‌بندی استاندارد شده‌ای را برای اطمینان دادن به مصرف‌کنندگان الزامی می‌کند.
با این حال، سندرز هشدار می‌دهد که هیچ آزمایش واقعی و در مقیاس بزرگ اثربخشی این استراتژی را نشان نداده است. او گفت: «هنوز هیچ شواهد علمی در مورد اینکه این قالب‌های برچسب تاریخ چگونه بر خرید و ضایعات در عمل – یعنی زمانی که انتخاب‌های واقعی انجام می‌شود – تأثیر می‌گذارند، وجود ندارد.»
تا زمانی که آزمایش‌های تصادفی اعداد قطعی در مورد رفتار مصرف‌کننده ارائه ندهند، او برچسب‌گذاری یکنواخت را در اولویت پایین‌تری نسبت به اقداماتی قرار می‌دهد که مستقیماً هزینه‌های دفع را افزایش می‌دهند یا تصمیمات خرید به‌موقع را پاداش می‌دهند.
عادات ضایعات مواد غذایی خانگی مهم است
در حالی که اصلاحات سیستمی ناکارآمدی‌های بالادستی را هدف قرار می‌دهد، سندرز گفت که مصرف‌کنندگان روزمره آخرین حلقه در زنجیره ضایعات هستند. کمپوست کردن ضایعات مواد غذایی مفید است، اما پیشگیری بر بازیافت اولویت دارد او از برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی، شمارش دقیق افراد برای رویدادها، و یادآوری به خود برای خوردن باقیمانده‌ها مدت‌ها قبل از اینکه به پروژه‌های علمی تبدیل شوند، حمایت می‌کند.
در کالیفرنیا، جایی که شهرداری‌ها اکنون سطل‌های سبز کنار خیابان را فراهم می‌کنند، او از ساکنان می‌خواهد که این چرخ‌های ارگانیک را به طور منظم استفاده کنند او گفت: «کمپوست کردن بهتر از فرستادن غذا به محل‌های دفن زباله است، اما بهتر از آن این است که اصلاً ضایعات مواد غذایی ایجاد نکنیم.»
تامین مالی علم
تحقیقات سندرز در مورد نحوه تصمیم‌گیری مصرف‌کنندگان در مورد تاریخ انقضا اخیراً با مانعی روبرو شد، زیرا کاهش بودجه تحقیقات آب و هوایی فدرال، کمک مالی بنیاد ملی علوم را متوقف کرد این پروژه قرار بود مجموعه‌های داده‌های بزرگی را در مورد الگوهای خرید در پاسخ به تخفیف‌های مرتبط با ماندگاری تولید کند – اطلاعاتی که USDA و FDA صریحاً درخواست کرده‌اند.
در این میان، او و همکارانش در حال جستجوی منابع مالی جایگزین برای بهبود ضایعات مواد غذایی هستند، و چالش گسترده‌تر مطالعه راه حل‌های عملی آب و هوایی در دوران محدودیت‌های مالی را برجسته می‌کنند.
کاهش تدریجی یک مشکل بزرگ
روند رو به رشدی وجود دارد: غول‌های مواد غذایی در اروپا برنامه‌های تخفیف پویا را راه‌اندازی کرده‌اند، در حالی که استارت‌آپ‌ها در ایالات متحده نرم‌افزار قیمت‌گذاری در زمان واقعی را برای پیشخوان‌های اغذیه‌فروشی و قفسه‌های نانوایی به صورت آزمایشی اجرا می‌کنند.
با این حال، سیاست‌گذاران همچنان در مورد گسترش ممنوعیت‌های دفن زباله یا یارانه دادن به تاسیسات کمپوست بدون اثبات تأثیر بحث می‌کنند پروفسور سندرز معتقد است که سریع‌ترین پیشرفت از طریق ارتباط دادن آزمایش‌های میدانی دقیق با فناوری مقیاس‌پذیر حاصل خواهد شد.
او استدلال می‌کند که تنها در آن صورت است که جهان میتواند مشکلی را که به اندازه انتشار گازهای گلخانه‌ای صنعت هوانوردی بزرگ است، به تدریج حل کند تا آن زمان، متان همچنان از محل‌های دفن زباله نشت خواهد کرد یک برگ کاهوی پژمرده و یک گالن شیر تاریخ مصرف گذشته در هر بار.
بیشتر بدانیم: شرایط آب و هوایی آینده رشد گیاهان را متحول خواهد کرد
لینک منبع: earth
نظرات کاربران