شیرین‌کننده‌های مصنوعی و جایگزین‌های شکر در بسیاری از رژیم‌ها و محصولات “کم کالری” مشاهده می‌شوند که به عنوان راهی برای لذت بردن از طعم شیرین بدون کالری‌های معمولی معرفی شده‌اند، برخی افراد از این محصولات برای مدیریت هدف‌های وزنی یا کاهش مصرف روزانه شکر استفاده می‌کنند. دیگران به دنبال تنقلات بدون شکر هستند تا تغییرات سطح گلوکز خون را محدود کنند، محبوبیت این شیرین‌کننده‌ها نشان‌دهنده تمایل مشترک برای اجتناب از مشکلات مرتبط با شکر است. با این حال، نگرانی‌هایی همچنان در مورد چگونگی تأثیر این مواد بر سلامت عمومی وجود دارد.
شیرین‌کننده‌های مصنوعی اصول پایه
شیرین‌کننده‌های مصنوعی انواع مختلفی دارند، که به عنوان جایگزین‌های شکر شناخته می‌شوند آسپارتام، سوکرالوز، ساخارین و الکل‌های شکر مانند اریتریتول و زایلیتول در محصولات مختلف “رژیمی” یا “کم کالری” یافت می‌شوند، این مواد در مقادیر کم شیرینی تولید می‌کنند زیرا بسیاری از آنها بسیار شیرین‌تر از شکر معمولی هستند به عنوان مثال، ساخارین معمولاً صدها برابر شیرین‌تر از شکر است و بنابراین تنها یک دوز بسیار کوچک لازم است.
آنها همچنین به افرادی که می‌خواهند وزن خود را مدیریت کنند جذاب هستند برخی معتقدند که جایگزینی شکر با این محصولات به آنها کمک می‌کند تا از اضافه شدن کالری اضافی جلوگیری کنند، دیگران از آنها برای کاهش افزایش‌های ناگهانی در سطح گلوکز خون استفاده می‌کنند که برای افرادی با بیماری‌هایی مانند دیابت جذاب است.
تقسیم در جامعه علمی
چندین سازمان نظارتی بسیاری از این شیرین‌کننده‌ها را در سطوح مصرف روزانه مشخص شده قابل قبول می‌دانند. برخی دستورالعمل‌های تغذیه‌ای استفاده از آنها را زمانی که افراد نیاز به کاهش کربوهیدرات‌های ساده دارند، توصیه می‌کنند، دکتر استنلی هیزن نویسنده ارشد و مسئول تحقیق از مؤسسه تحقیقاتی لرنر کلینیک کلیولند، می‌گوید: “این یافته‌ها اهمیت مطالعات بالینی بلندمدت بیشتر برای ارزیابی ایمنی قلبی عروقی اریتریتول و دیگر جایگزین‌های شکر را نشان می‌دهد.”
اگرچه این محصولات تحت عنوان “به طور عمومی شناخته شده به عنوان ایمن” علامت‌گذاری شده‌اند، نحوه مصرف واقعی آنها سؤالاتی را ایجاد می‌کند که ممکن است در تحقیقات قبلی به طور کامل پوشش داده نشده باشد، برخی از کارشناسان دوست دارند مطالعات گسترده‌تر و طولانی‌تری در مورد اثرات بالقوه فراتر از مدیریت وزن انجام شود.
جایگزین شکر به نام اریتریتول
با گذشت زمان، دانشمندان از خود پرسیدند که آیا همه جایگزین‌های شکر به همان روش در بدن رفتار می‌کنند. تیمی از کلینیک کلیولند به بررسی اریتریتول، یک الکل شکر که در محصولات بدون شکر مانند آدامس و برخی تنقلات یافت می‌شود پرداخت، در یک مطالعه مداخله‌ای با داوطلبان سالم آنها الگوی خاصی مشاهده کردند که باعث پیگیری بیشتر شد.
دکتر وی. اچ. ویلسون تانگ، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید:”این تحقیق نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند که یک وعده استاندارد از غذای یا نوشیدنی شیرین شده با اریتریتول ممکن است به طور حاد تأثیر مستقیم تشکیل لخته را تحریک کند.”
زایلیتول نیز مشکلاتی دارد
همان دانشمندان مشاهده کردند که زایلیتول، دیگر الکل شکر، در خون مشابه رفتار می‌کند، افرادی که سطح بالاتری از زایلیتول داشتند، به نظر می‌رسید که احتمال بیشتری برای تجربه رویدادهای جدی مرتبط با قلب در سال‌های بعد داشته باشند با توجه به اینکه این روندها در افرادی که قبلاً با مشکلات قلبی عروقی روبرو بودند ظاهر شد، سؤال این است که آیا این مواد می‌توانند خطرات بیشتری ایجاد کنند.
تعادل شیرینی و ایمنی
با توجه به داده‌های جدید، توصیه‌هایی برای احتیاط وجود دارد، به‌ویژه اگر فردی دارای شرایط مرتبط با ترومبوز یا مشکلات قلبی باشد، دکتر هیزن می‌گوید:”احساس می‌کنم که انتخاب خوراکی‌های شیرین شده با شکر به طور گاه‌به‌گاه و در مقادیر کم ترجیح داده می‌شود بر مصرف نوشیدنی‌ها و غذاهایی که با این الکل‌های شکر شیرین شده‌اند، به‌ویژه برای افرادی که در معرض خطر ترومبوز هستند، مانند افرادی که بیماری قلبی، دیابت یا سندرم متابولیک دارند.”
نتیجه‌گیری
برخی از افراد شیرین‌کننده‌های مصنوعی را مفید می‌دانند تا شکر را محدود کنند. دیگران آنها را یک منبع از مشکلات ناخواسته می‌بینند، به‌ویژه در افرادی که سابقه بیماری قلبی یا اختلالات متابولیک دارند، محققان پیشنهاد می‌کنند که افرادی که قبلاً مشکلات قلبی دارند یا شرایط متابولیک دارند، باید توجه ویژه‌ای به دفعات استفاده از این شیرین‌کننده‌ها داشته باشند، در حال حاضر مصرف معتدل و یک رژیم غذایی متعادل همچنان رویکردهای محبوبی هستند تحقیقات جدید از کلینیک کلیولند به تفکر بیشتر در مورد معایب بالقوه این محصولات دعوت می‌کند.
بیشتر بدانیم: کاهش مصرف کره؛ راهی برای سلامت قلب و پیشگیری از سرطان
لینک منبع: earth
نظرات کاربران