این مقاله به بررسی حادثهای فاجعهبار در دریای بالتیک در سپتامبر ۲۰۲۲ میپردازد. در این رویداد، خطوط لوله انتقال گاز نورد استریم، که گاز طبیعی را از روسیه به اروپا منتقل میکنند، دچار ترکیدگی شدید شدند. این حادثه منجر به انتشار بیسابقهای از گاز متان شد که یکی از قویترین گازهای گلخانهای محسوب میشود.
در ابتدا، کارشناسان تخمین زدند که میزان نشت متان قابلتوجه اما محدود بوده است. با این حال، تحقیقات جدید منتشر شده در مجله Nature نشان میدهد که میزان واقعی این نشت بیش از دو برابر برآوردهای اولیه بوده و آن را به یکی از بزرگترین نشتهای متان در تاریخ تبدیل کرده است. این یافتهها نگرانیهای جدیدی را درباره تأثیرات زیستمحیطی خرابیهای زیرساختهای سوختهای فسیلی و لزوم تسریع در کاهش انتشار گاز متان در سطح جهانی برانگیخته است.

نشت متان از خط لوله نورد استریم
این تحقیق نشان داده که میزان متان آزاد شده از این حادثه بین ۴۴۵,۰۰۰ تا ۴۸۵,۰۰۰ تن بوده است، در حالی که تخمینهای اولیه این مقدار را بین ۷۵,۰۰۰ تا ۲۳۰,۰۰۰ تن برآورد کرده بودند، متان از نظر توانایی به دام انداختن گرما در جو بسیار قویتر از دیاکسید کربن است و تأثیر قابلتوجهی بر تغییرات اقلیمی دارد. انتشار حجم عظیمی از این گاز در یک بازه زمانی کوتاه، سرعت گرم شدن کره زمین را افزایش میدهد و پیامدهای زیستمحیطی جدی به همراه دارد.
استفاده از دادههای ماهوارهای پیشرفته
برای محاسبه میزان واقعی این نشت، محققان از دادههای متعددی استفاده کردند که شامل مشاهدات ماهوارهای زمین مانند کوپرنیکوس سنتینل-۱ و سنتینل-۲، ابزار IASI بر روی ماهواره MetOp-B و مأموریتهای جانبی ESA مانند Landsat 8 و GHGSat بود. همچنین دادههای مربوط به اقیانوسنگاری، اندازهگیریهای جوّی در محل، پایشهای هوایی و محاسبات مهندسی در این تحلیل مورد استفاده قرار گرفت.
استیون هریس، دانشمند برنامه بینالمللی پایش انتشار متان در برنامه محیطزیست سازمان ملل (UNEP)، بر اهمیت این روش تأکید کرد:
“مشاهدات ماهوارهای تنها بخشی از مجموعهای از روشهای اندازهگیری گستردهتر بودند که در کنار یکدیگر، به ما امکان دادند تا ارزیابی دقیقی از میزان انتشار متان در این حادثه ارائه دهیم. این مطالعه اهمیت ادغام روشهای مختلف اندازهگیری متان را نشان میدهد.”
پیگیری انتشار گاز متان
این پژوهش با همکاری ۷۰ دانشمند از ۳۰ مؤسسه تحقیقاتی انجام شد و بخشی از آن توسط دو پروژه علمی آژانس فضایی اروپا (ESA) به نامهای MethaneCamp و Methane+ تأمین مالی شد.
ادوارد مالینا، دانشمند جوّی آژانس فضایی اروپا، گفت:
“این مطالعه نشاندهنده اهمیت دادههای ماهوارهای در پایش منظم غلظت متان در سطح جهانی است.”
دیهگو فرناندز پریتو، مدیر بخش علوم مشاهدات زمین در ESA، درباره پیشرفتهای حاصلشده در ردیابی انتشار گاز متان گفت:
“پشتیبانی مداوم ESA از تحقیقات علمی درباره اندازهگیریهای متان از فضا، توانایی ما را برای شناسایی نشتهای متان در سراسر جهان افزایش داده است. این یک نمونه عالی از انتقال علم به اقدام اقلیمی است، زیرا اکنون ابزارهای بهتری برای نظارت بر وضعیت و پاسخ به تعهد جهانی کاهش متان داریم.”

میزان گستردگی این نشت متان
نشت متان از خط لوله نورد استریم اکنون به عنوان یکی از بزرگترین نشتهای ثبتشده در تاریخ شناخته میشود. بر اساس بیشترین برآوردها، میزان متان منتشرشده بیش از چهار برابر نشت متان حادثه آلیسو کانیون در ایالات متحده در سالهای ۲۰۱۵–۲۰۱۶ بوده که پیشتر یکی از بزرگترین موارد شناختهشده محسوب میشد.
با این حال، با وجود حجم عظیم این نشت، میزان انتشار آن تنها ۰.۱٪ از کل انتشار متان ناشی از فعالیتهای انسانی در سال ۲۰۲۲ را تشکیل میدهد. استیون هریس در این باره گفت:
“این مقدار معادل تنها دو روز از کل انتشار سالانه متان صنعت نفت و گاز است. این موضوع نشان میدهد که منابع متعدد دیگری از انتشار متان ناشی از فعالیتهای انسانی همچنان نیاز به اقدامات جهانی برای کاهش دارند.”
متان؛ یک مشکل جهانی
آژانس بینالمللی انرژی (IEA) تخمین میزند که در سال ۲۰۲۳، تولید و استفاده از سوختهای فسیلی حدود ۱۲۰ میلیون تن متان به جو منتشر کرده است. علاوه بر این، حدود ۱۰ میلیون تن دیگر از طریق زیستانرژی وارد جو شده است. میزان انتشار متان از سال ۲۰۱۹ تاکنون در سطح بالایی باقی مانده است.
نتایج این پژوهش بر ضرورت اقدامات قویتر برای پایش و کاهش انتشار متان در سطح جهانی تأکید دارد. تعهد جهانی کاهش متان (Global Methane Pledge) که هدف آن کاهش چشمگیر انتشار متان است، بهبود فناوریهای نظارتی و پیشرفتهای علمی را برای اقدام مؤثرتر در زمینه تغییرات اقلیمی ضروری میداند.
درک تأثیر این نشت
پیش از این مطالعه، عدم اطمینان زیادی درباره میزان واقعی متان منتشرشده از حادثه نورد استریم وجود داشت. پژوهش جدید، با استفاده از تحلیل دادههای گسترده و اندازهگیریهای ماهوارهای، دقیقترین برآورد تاکنون را ارائه کرده است.
استیون هریس توضیح داد:
“برآوردهای اولیه، از جمله آنهایی که توسط UNEP IMEO انجام شده بودند، بر اساس اطلاعات محدودی از مطالعات اولیه بودند که بسیاری از آنها از منابع ناقص استفاده کرده بودند. علاوه بر این، این برآوردها بسیار متفاوت بودند و هر یک تنها بخشی از ماجرا را از زاویهای خاص ثبت کرده بودند.”

وی افزود:
“این مطالعه نخستین تخمین بهروزرسانیشدهای را ارائه میدهد که همه دادههای در دسترس را برای محاسبه تمامی جنبههای این رویداد انتشار در نظر گرفته است: مقدار متان موجود در خط لوله پیش و پس از ترکیدگی، میزان حلشده در دریای بالتیک و بخشی که در نهایت وارد جو شد.”
اگر از این مطلب خوشتان آمد برای کسب اطلاعات دیگر کلیک کنید.
لینک منبع: https://www.earth.com/news/methane-leak-under-the-baltic-sea-was-far-bigger-than-estimated/
نظرات کاربران