در زیر کف جنگل شبکه‌ای گسترده و حیاتی از حیات وجود دارد قارچ‌های زیرزمینی که به تنظیم اقلیم زمین کمک کرده و با انتقال مواد مغذی به گیاهان و قفل کردن کربن در عمق خاک، از اکوسیستم‌ها حمایت می‌کنند.از جمله این قارچ‌ها، قارچ‌های مایکوریزال (Mycorrhizal fungi) هستند، به ویژه گونه‌های اکتومایکوریزال (ectomycorrhizal) که روابط همزیستی پیچیده‌ای با درختان و گیاهان ایجاد می‌کنند. اما در حالی که دانشمندان در تلاش برای شناخت و حفاظت از این موجودات حیاتی هستند، با مانعی عجیب مواجه شده‌اند: اکثریت این قارچ‌ها هنوز ناشناخته باقی مانده‌اند.
مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد که تا ۸۳ درصد از قارچ‌های اکتومایکوریزال متعلق به «گروه‌های تاریک» یا dark taxa هستند گونه‌هایی که هرگز به طور رسمی نام‌گذاری یا توصیف نشده‌اند. دانشمندان تنها از طریق قطعات DNA آن‌ها را شناسایی کرده‌اند و همین ناشناخته بودن، یک چالش بزرگ برای حفاظت آن‌ها به شمار می‌رود.
تنوع قارچی نامرئی
تنها حدود ۱۵۵ هزار گونه قارچ تاکنون به طور رسمی ثبت شده‌اند، در حالی که تخمین زده می‌شود بین دو تا سه میلیون گونه قارچ وجود داشته باشد. در سال‌های اخیر، نمونه‌برداری از DNA محیطی (eDNA) استخراج مواد ژنتیکی مستقیم از خاک و ریشه‌ها به دانشمندان کمک کرده تعداد گونه‌های بیشتری را کشف کنند.
اما برای بسیاری از این قارچ‌های مرموز، هیچ تطابقی در سوابق علمی موجود نیست.لورا وان گالن، نویسنده اصلی این مطالعه و اکولوژیست میکروبی که با انجمن حمایت از شبکه‌های زیرزمینی (SPUN) و دانشگاه ETH زوریخ همکاری می‌کند، می‌گوید:«ما هنوز فاصله زیادی داریم تا همه توالی‌های DNA قارچ‌ها را به گونه‌های نام‌گذاری شده وصل کنیم. DNA محیطی ابزار فوق‌العاده‌ای برای شناسایی گونه‌ها است، اما نمی‌توانیم گونه‌های بدون نام را در برنامه‌های حفاظتی وارد کنیم. چطور می‌شود چیزی را محافظت کرد که هنوز نامی ندارد؟»به طور سنتی، دانشمندان گونه‌های توصیف‌شده را با نام‌های لاتین دوتایی مشخص می‌کنند که به آن‌ها در پیگیری و مطالعه کمک می‌کند. بدون این شناسه‌ها، گروه‌های تاریک از چارچوب‌های حفاظتی حذف می‌شوند.
قارچ‌ها عامل سلامت جنگل‌ها
قارچ‌های اکتومایکوریزال فقط موجودات خاکی نامرئی نیستند؛ آن‌ها ستون‌های سلامت سیاره زمین هستند این قارچ‌ها با حدود یک چهارم کل گیاهان رابطه همزیستی دارند و نقش بزرگی در چرخه کربن زمین ایفا می‌کنند، به طوری که سالانه بیش از ۹ میلیارد تن دی‌اکسید کربن را جذب می‌کنند.
این مقدار بیش از ۲۵ درصد CO₂ آزاد شده از سوخت‌های فسیلی در سال است. آن‌ها همچنین جریان مواد مغذی را در جنگل‌ها تنظیم می‌کنند، به مقاومت گیاهان کمک کرده و حتی آلودگی‌ها را تجزیه می‌کنندبا وجود اهمیت این قارچ‌ها، بیشتر تحقیقات روی قارچ‌های اکتومایکوریزال در مناطق شمالی دنیا متمرکز شده و جوامع قارچی مناطق گرمسیری تا حد زیادی نادیده گرفته شده‌اند.
مطالعه نشان می‌دهد که نقاط داغ این گروه‌های تاریک به‌ویژه در جنگل‌ها و بوته‌زارهای گرمسیری آسیای جنوب شرقی، آمریکای مرکزی و جنوبی، و بخش‌هایی از آفریقا متمرکز هستند. همچنین در جنگل‌های کوهستانی بالای مغولستان نیز یافت می‌شوند.لورا وان گالن می‌گوید:«منطقه‌های عرض جغرافیایی متوسط و نیمکره جنوبی نیز نشانه‌هایی از داشتن گونه‌های ناشناخته فراوان دارند.»او ادامه می‌دهد:«این یعنی یک عدم تطابق در منابع و بودجه وجود دارد. باید به پژوهشگران مناطق گرمسیری و نیمکره جنوبی فرصت بیشتری داده شود تا بر شناسایی این قارچ‌های فوق‌العاده مهم تمرکز کنند.»
نام‌گذاری موجودات بی‌نام و اولویت دادن به گونه‌های قارچی زیرزمینی
برای آوردن این قارچ‌ها به کانون توجه علمی، پژوهشگران دو راهکار اصلی پیشنهاد کرده‌اند: کار میدانی و تحقیقات موزه‌ای. جمع‌آوری و توالی‌یابی نمونه‌های جدید قارچ ضروری است، اما بازنگری نمونه‌های موجود در کلکسیون‌ها نیز به همان اندازه مهم است.کامیله ترونگ، نویسنده مشترک مطالعه و اکولوژیست مایکوریزال در SPUN و باغ‌های گیاه‌شناسی سلطنتی ویکتوریا استرالیا، می‌گوید:«یکی از راه‌های کاهش مشکل گروه‌های تاریک، جمع‌آوری، مطالعه و توالی‌یابی قارچ‌ها و قارچ‌مانندها است.»
او همچنین اضافه می‌کند:«از سوی دیگر، قارچ‌هایی هستند که دهه‌ها در کلکسیون‌های باغ‌های گیاه‌شناسی مانده‌اند و باید هر چه سریع‌تر توالی‌یابی شوند تا شاید بتوانیم آن‌ها را با این گروه‌های تاریک مطابقت دهیم.»خطر بزرگی در کمین است. بسیاری از این قارچ‌های ناشناخته به گونه‌های گیاهی مرتبط هستند که خودشان در معرض خطر انقراض قرار دارند. اگر آن گیاهان از بین بروند، ممکن است شرکای قارچی‌شان — که احتمالاً عملکردهای مهمی در اکوسیستم دارند بدون هیچ ثبت و سندی از بین بروند.
لورا وان گالن هشدار می‌دهد:«ما در خطریم. اگر میزبان‌های گیاهی را از دست بدهیم، ممکن است جوامع قارچی بسیار مهمی را هم از دست بدهیم که هنوز هیچ اطلاعی درباره‌شان نداریم.»ابزارهای لازم برای کشف تنوع قارچی وجود دارد. اما آنچه کم است، شناخت گسترده‌تر نقش قارچ‌ها در اقلیم و تنوع زیستی و تلاش هماهنگ برای مطالعه و حفاظت از آن‌هاست.
وان گالن می‌گوید:«باید خیلی بیشتر به قارچ‌های خاک توجه کنیم تا بتوانیم گونه‌ها را بشناسیم، از آن‌ها حفاظت کنیم و پیش از نابودی، آن‌ها را حفظ کنیم.»نویسندگان امید دارند تحقیقشان سازمان‌های حفاظتی را ترغیب کند مناطق غنی از تنوع قارچی زیرزمینی را در اولویت قرار دهند حتی اگر گونه‌های آنجا هنوز نام‌گذاری نشده باشند.در نهایت، در اعماق آرام خاک، دانشمندان ممکن است پایه‌های جنگل‌ها، ثبات اقلیم و حتی آینده ما را کشف کنند.
بیشتر بدانیم: گیاهی برای درمان ALS و زوال عقل
لینک منبع: earth
نظرات کاربران