اگر در طول روز احساس می‌کنید به سختی می‌توانید چشمانتان را باز نگه دارید، تنها نیستید. بسیاری از افراد برای افزایش انرژی و مقابله با خستگی، چرت کوتاهی می‌زنند. با این حال، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که چرت زدن در ساعات اولیه روز، همراه با عوامل دیگر، ممکن است با نرخ بالای مرگ‌ومیر در برخی گروه‌ها مرتبط باشد.
اگرچه این پژوهش هنوز توسط سایر متخصصان بررسی و تأیید نشده، اما یافته‌های آن قابل توجه است.
معرفی کارشناس: اشلی کرتیس، دکترای روانشناسی، استادیار و مدیر آزمایشگاه شناخت، سالمندی، خواب و سلامت (CASH) در دانشکده پرستاری دانشگاه فلوریدای جنوبی.
پژوهش اخیر منتشرشده در مجله Sleep، ۸۶٬۵۶۵ شرکت‌کننده از سراسر بریتانیا را که عضو بانک زیستی بریتانیا (UK Biobank) بودند، مورد بررسی قرار داد. سن داوطلبان بین ۴۳ تا ۷۹ سال بود و ۵۷ درصد از آن‌ها زن و ۴۳ درصد مرد بودند.
محققان رفتارهای مربوط به چرت روزانه این افراد را ارزیابی کردند تا ارتباط احتمالی میان چرت زدن در طول روز و خطر مرگ را بررسی کنند.
آنچه پژوهشگران دریافتند
پژوهشگران رفتارهای مربوط به چرت روزانه را که توسط خود شرکت‌کنندگان گزارش شده بود، همراه با داده‌هایی که طی هفت روز از طریق ردیاب‌های فعالیت جمع‌آوری شده بود، مورد بررسی قرار دادند. عادات خواب روزانه افراد شامل مدت زمان چرت، زمان آن و هرگونه تغییر در الگوی معمول چرت‌زنی ثبت شده بود.
سپس این داده‌ها با عوامل دیگری مقایسه و تطبیق داده شد؛ از جمله: نوع کرونو‌تیپ (یعنی تمایل طبیعی بدن به خوابیدن یا هوشیاری در زمان خاصی از شبانه‌روز)، شاخص توده بدنی (BMI) – که همیشه معیار دقیقی برای سنجش سلامت نیست؛ اطلاعات جمعیت‌شناختی، بیماری‌های هم‌زمان، عادات خواب شبانه، مصرف سیگار و مصرف الکل.
پژوهشگران به ارتباطی قوی میان الگوهای چرت‌زنی و خطرات بلندمدت برای سلامت، از جمله طول عمر و مرگ‌ومیر، دست یافتند. به‌طور خاص، چرت‌های طولانی‌تر، نوسانات زیاد در مدت زمان چرت‌های روزانه، و چرت زدن در حوالی ظهر و اوایل بعدازظهر با افزایش خطر مرگ مرتبط بودند.
پژوهشگران در جمع‌بندی خود نوشتند: «این یافته‌ها بر اهمیت بالقوه در نظر گرفتن رفتارهای مربوط به چرت زدن در ارزیابی خطر مرگ در افراد میانسال و سالمند تأکید دارد»
و توصیه کردند که بررسی الگوهای چرت‌زنی میتواند در ارتقاء طول عمر، به عنوان بخشی از اقدامات بالینی و بهداشت عمومی، مؤثر باشد.
آیا الگوهای خاص چرت‌زنی خطر مرگ را افزایش می‌دهند؟
اشلی کرتیس، دکترای روانشناسی، استادیار و مدیر آزمایشگاه شناخت، سالمندی، خواب و سلامت (CASH) در دانشکده پرستاری دانشگاه فلوریدای جنوبی، توضیح داد که پژوهش‌ها نشان می‌دهند چرت‌های کوتاه روزانه (کمتر از ۳۰ دقیقه) می‌توانند با برخی فواید سلامتی برای افراد مسن مرتبط باشند، در حالی که چرت‌های طولانی‌تر (بیش از ۶۰ دقیقه) با افزایش خطر مرگ‌ومیر مرتبط بوده‌اند.
کرتیس گفت: همانطور که در این مطالعه نشان داده شده است، «احتمال بیشتر چرت زدن در حوالی ظهر به نظر می‌رسد تأثیر منفی بر خطر مرگ داشته باشد، علاوه بر این، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که تغییرات در رفتارهای چرت‌زنی در طول زمان در افراد مسن، مانند تغییر از چرت‌های کوتاه به چرت‌های طولانی یا بالعکس، نیز با افزایش مرگ‌ومیر از همه علل مرتبط است.»
چرا چرت‌زنی ممکن است با مرگ‌ومیر مرتبط باشد؟
به گفته اشلی کرتیس، دلایل مختلفی وجود دارد که چرا چرت زدن ممکن است با افزایش خطر مرگ‌ومیر مرتبط باشد. او توضیح می‌دهد که چرت‌های طولانی روزانه خود می‌توانند نشانه‌ای از خواب شبانه ضعیف و اختلالات خواب، مانند بی‌خوابی و آپنه انسدادی خواب باشند، که «شناخته شده‌اند که در صورت عدم درمان، با بدتر شدن وضعیت سلامتی و افزایش خطر مرگ‌ومیر همراه هستند.»
کرتیس توضیح می‌دهد که خواب ناپیوسته مرتبط با این اختلالات خواب میتواند عوامل شبانه‌روزی (سیرکادین) را مختل کرده و بر هوشیاری روزانه تأثیر بگذارد، که به نوبه خود باعث می‌شود افراد مسن راحت‌تر چرت بزنند.
او ادامه می‌دهد: «یک رابطه متقابل نیز میان چرت‌زنی و بدتر شدن نتایج سلامتی و مرگ‌ومیر وجود دارد»، و اضافه می‌کند که برخی الگوهای چرت‌زنی در افراد مسن مدت‌هاست که با افزایش التهاب مزمن سطح پایین مرتبط بوده است، که نقشی در شرایط پزشکی مختلفی دارد که به نتایج بدتر سلامتی و طول عمر کمتر مرتبط هستند، «مانند چاقی، دیابت، سکته، فشار خون بالا و پوکی استخوان.»
کرتیس تأکید می‌کند که این تنها به این دلیل نیست که چرت‌زنی ممکن است نشان‌دهنده افزایش خطر مرگ باشد، بلکه تغییرات در الگوهای چرت‌زنی موجود نیز نقش دارند. او می‌گوید: «این معیارها، به همراه خواب شبانه بدتر (مانند کاهش زمان کل خواب)، ممکن است پیش‌بینی‌کننده نتایج بدتر مرگ‌ومیر باشند.»
آیا ارتباط میان چرت‌زنی و مرگ‌ومیر قابل قطع شدن است؟
کرتیس به پژوهش‌هایی اشاره می‌کند که نشان می‌دهند خطر مرگ‌ومیر مرتبط با چرت‌های طولانی روزانه در افراد مسن ممکن است با برخی عوامل سبک زندگی مانند فعالیت بدنی کاهش یابد. او توضیح می‌دهد: «به عبارت دیگر، رسیدن به میزان توصیه‌شده فعالیت بدنی متوسط تا شدید هفتگی (۱۵۰ دقیقه فعالیت با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه فعالیت شدید) میتواند ارتباط میان چرت‌زنی و خطر مرگ‌ومیر را تضعیف کند.»
او ادامه می‌دهد: «فعالیت‌های بدنی مناسب برای افراد مسن میتواند شامل پیاده‌روی سریع یا دویدن، رقص، شنا یا کوهنوردی باشد.»
نتیجه‌گیری
کرتیس اضافه می‌کند که ارتباط میان چرت‌زنی و مرگ‌ومیر ممکن است در افراد مسن پیچیده‌تر باشد و بستگی به تفاوت‌های جنسیتی در شیوع اختلالات خواب داشته باشد. او توضیح می‌دهد: «حداقل یک مطالعه نشان داده است که در مردان مسن، کسانی که کمتر از شش ساعت خوابیده و بیش از ۳۰ دقیقه در طول روز چرت می‌زنند، خطر مرگ‌ومیر بالاتری دارند»، و اشاره می‌کند که این الگو در زنان یافت نشده است.
علاوه بر این، کرتیس می‌گوید که در مقایسه با زنان مسن، مردان مسن نرخ بالاتری از ادرار شبانه مکرر و آپنه انسدادی خواب دارند، که هر دو به خواب‌آلودگی بیشتر در طول روز مرتبط هستند.
کرتیس می‌گوید: «یافته‌های مربوط به ارتباط چرت‌های طولانی و افزایش مرگ‌ومیر در افراد مسن به‌طور کلی یکسان است. با این حال، مکانیزم‌های دقیق زمینه‌ساز این ارتباط هنوز به‌طور کامل تعیین نشده‌اند.»
او ادامه می‌دهد: «ارتباط میان چرت‌زنی و مرگ‌ومیر پیچیده است و ممکن است تحت تأثیر عوامل سبک زندگی مضر یا محافظتی (مانند تغذیه، فعالیت بدنی، مصرف مواد)، الگوهای خواب شبانه، اختلالات خواب زمینه‌ای، بیماری‌های همراه، سن و همچنین عوامل مرتبط با جنسیت و جنس قرار گیرد.»
اگرچه تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است، این مطالعه امیدی برای شناسایی برخی پیش‌بینی‌کننده‌های اولیه افزایش مرگ‌ومیر و روش‌های بالینی جدید برای ارتقاء طول عمر فراهم می‌کند.
منبع خبر : aol.com
نظرات کاربران