تا حدود ده سال پیش، این ایده که ذرات ریز میکروپلاستیک در هر لیوان آب لوله‌کشی که از شیرهای خانه می‌ریزیم، وجود دارند، بیشتر شبیه یک پیچش داستانی در یک رمان پادآرمان‌شهری به نظر می‌رسید تا موضوعی برای گفت‌و‌گو در آشپزخانه با این حال، آزمایش‌های انجام‌شده در سراسر جهان نشان داده‌اند که ده‌ها تا هزاران ذره از این تکه‌های ریز که به عنوان نانوپلاستیک و میکروپلاستیک شناخته می‌شوند به طور نامرئی در ظرف‌هایی که ما پر می‌کنیم، شناور هستند تأثیر آن‌ها بر بدن انسان همچنان موضوع تحقیقات فشرده‌ای است، اما هیچ‌کس داوطلبانه نمی‌خواهد پلاستیک را به سفره شام خود دعوت کند.
آیا واقعاً میتواند تا این حد ساده باشد؟ میکروپلاستیک‌ها و آب جوش
شیمیدانان ژانجون لی (Zhanjun Li) و ادی زنگ (Eddy Zeng) به همراه همکارانشان در گوانگژو، چین، دریافتند که ترکیب گرما با مواد معدنی که به‌طور طبیعی در آب سخت وجود دارند، میتواند تا ۹۰٪ از میکروپلاستیک‌ها را پیش از رسیدن آب به نقطه جوش، حذف کند.به نظر می‌رسد جوشاندن آب لوله‌کشی همان اقدامی که خانواده‌ها برای دم کردن قهوه یا تهیه شیر خشک نوزاد انجام می‌دهند میتواند بخش زیادی از این مهاجمان نامرئی را از بین ببرد.
این کشف از مطالعه‌ای حاصل شد که هدف آن بررسی این بود که آیا عادت‌های روزمره می‌توانند مشکلی را که اغلب بیش از حد بزرگ برای اقدام فردی در نظر گرفته می‌شود، کاهش دهند یا نه زمانی که آب دارای کلسیم زیاد از دمای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد (۲۱۲ درجه فارنهایت) عبور می‌کند، مواد معدنی شروع به تبلور کرده و به صورت پوسته‌های کربنات کلسیم درمی‌آیند. این فرآیند همان رسوب گچی سفیدرنگی را تولید می‌کند که در کتری‌هایی که زیاد استفاده شده‌اند، دیده می‌شود.
در این آزمایش، این پوسته‌های تازه‌تشکیل‌شده در آب در حال چرخش حرکت کرده و به ذرات شناور پلاستیک می‌چسبند. هر تکه پلاستیکی توسط این رسوبات پوشیده می‌شود و در نهایت به ته ظرف می‌رود و بخشی از پوسته سخت کف ظرف را تشکیل می‌دهد.آزمایش روی سه نوع رایج از پلاستیک‌ها پلی‌استایرن، پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن نشان داد که حداقل ۸۰٪ از این ذرات پس از پنج دقیقه جوشاندن و کمی سرد شدن، به دام می‌افتند این مقدار تا حدود ۹۰٪ افزایش یافت زمانی که آب دارای حدود ۳۰۰ میلی‌گرم کربنات کلسیم در هر لیتر بود، که میزان رایجی در مناطق دارای آب سخت مانند سن‌آنتونیو یا ایندیاناپولیس است.
چرا مواد معدنی اهمیت دارند؟
شیمی آب در مناطق مختلف ایالات متحده تفاوت زیادی دارد. در آب نرم، که غلظت کلسیم حل‌شده کمتر از ۶۰ میلی‌گرم در لیتر است، گروه تحقیقاتی گوانگژو همچنان کاهش ۲۵ درصدی در پلاستیک‌ها را ثبت کرد. این میزان مفید است اما بخش زیادی از ذرات در آب باقی می‌مانند در مقابل، آب سخت مواد معدنی بیشتری برای تشکیل رسوب فراهم می‌کند. هر چه مواد معدنی بیشتر باشند، سطح بیشتری برای چسبیدن پلاستیک‌ها وجود دارد و در نتیجه نرخ حذف سریع‌تر افزایش می‌یابد.
از آنجا که این پوسته‌ها به سرعت رشد می‌کنند، می‌توان آن‌ها را شست‌وشو داد یا با برس تمیز کرد و میکروپلاستیک‌ها را همراه آن‌ها از بین برد.هر ذره‌ای که همچنان معلق باقی بماند نیز میتواند با یک فیلتر کاغذی ساده وسیله‌ای که در بسیاری از آشپزخانه‌ها یافت می‌شود – گرفته شود.این روش ارزان است، تنها به انرژی حرارتی نیاز دارد، و برای خانواده‌هایی که فضای کافی یا توان مالی برای سیستم‌های پیشرفته تصفیه ندارند، مناسب است.
شواهدی خارج از آزمایشگاه
ایده اینکه گرمای معمولی میتواند پلاستیک‌های نامرئی را کاهش دهد با مطالعات میدانی اخیر همخوانی دارد.در سال ۲۰۲۵، دانشمندان در اروپا آب‌های بطری‌شده و لوله‌کشی را بررسی کردند و میزان ذرات میکروپلاستیک را بین ۱۹ تا ۱۱۵۴ ذره در هر لیتر گزارش دادند، با بیشترین میزان در آب‌های شهری که از سفره‌های آب زیرزمینی غنی از مواد معدنی برداشت شده بودند.
با هدف قرار دادن همین مواد معدنی، روش جوشاندن آب یک راهکار موقت ارائه می‌دهد در حالی که سیاست‌گذاران هنوز در حال بحث در مورد استانداردهای سخت‌گیرانه‌تر آب هستند.سازمان‌هایی مانند سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده‌اند که داده‌های فعلی برای اثبات قطعی ارتباط بین مصرف میکروپلاستیک و بیماری کافی نیست، اما کاهش مواجهه با آن‌ها را در صورت امکان توصیه می‌کنند.سازمان زمین‌شناسی آمریکا نیز در نقشه راه خود برای سلامت زیست‌محیطی، همین رویکرد را دنبال کرده و خواستار اقدامات ساده‌ای شده که مردم بتوانند از همین امروز آن‌ها را اجرا کنند.
نکاتی برای آشپزخانه
اگر کتری شما بین هر بار شست‌وشو رسوب می‌گیرد، شما احتمالاً بیشترین بهره را از این روش می‌برید. آب را برای پنج دقیقه بجوشانید؛ اجازه دهید تا بخار آن کاهش یابد، سپس به‌آرامی آن را بریزید و رسوب سفیدرنگ را ته ظرف باقی بگذارید.هر از چند گاهی کتری را تمیز کنید تا پلاستیک‌های گیر افتاده شسته شده و به فاضلاب بروند تأسیسات تصفیه شهری توانایی بیشتری در گرفتن ذرات بزرگ‌تر و چسبیده دارند تا ذرات نانویی آزاد.
ساکنان مناطق دارای آب نرم نیز می‌توانند با افزودن مقدار کمی کلسیم خوراکی (مانند یک پنس آهک دارویی) پیش از گرم کردن آب، از این روش بهره‌مند شوند.گروه تحقیقاتی هشدار می‌دهد که افزودنی‌های معدنی باید در محدوده مجاز آژانس حفاظت محیط‌زیست ایالات متحده (EPA) یعنی حداکثر ۱۲۰ میلی‌گرم در لیتر باقی بمانند تا از تغییر طعم آب جلوگیری شود.
آب جوش در برابر میکروپلاستیک‌ها
جوشاندن آب راه‌حل قطعی نیست. مهندسان در حال آزمایش فیلترهای زیستی برای به دام انداختن پلاستیک در تأسیسات فاضلاب هستند، و شیمیدانان به دنبال آنزیم‌هایی هستند که بتوانند بطری‌ها را به مولکول‌های بی‌ضرر تجزیه کنند.با این حال، مطالعه گوانگژو نشان می‌دهد که یک روش قدیمی میتواند بدون نیاز به تجهیزات خاص، بخشی از یک آلودگی مدرن را کاهش دهد.ترکیب گرمای اجاق گاز با یک فیلتر کاغذی ارزان، میتواند بیشترین میزان پلاستیکی را که به فنجان ما می‌رسد کاهش دهد، در حالی که علم هنوز به دنبال راه‌حل‌های بلندمدت است.آلودگی پلاستیکی به این زودی‌ها از بین نخواهد رفت، اما این تحقیق به ما یادآوری می‌کند که گاهی پیشرفت در ساده‌ترین و قابل‌دسترس‌ترین روش‌ها پنهان شده است.
بیشتر بدانیم: میکروپلاستیک‌ها در مغز
لینک منبع: earth
نظرات کاربران