خودخواری سلولی و حفظ باروری زنان
خودخواری سلولی (Autophagy) سیستم بازیافت طبیعی بدن است که طی آن، سلول‌ها بخش‌های قدیمی، آسیب‌دیده یا غیرطبیعی خود را تخریب و بازیافت می‌کنند. این فرایند نقش حیاتی در محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب‌های محیطی دارد، سلول‌های ما روزانه در معرض عوامل مخرب DNA مانند اشعه ماورای بنفش، تشعشعات، سموم و مواد شیمیایی قرار می‌گیرند این عوامل می‌توانند عملکرد سلولی را مختل کرده و به آسیب‌های جبران‌ناپذیر منجر شوند، در زنان این آسیب‌های مداوم کیفیت تخمک‌ها را کاهش داده و خطر ناباروری، سقط جنین، نقص‌های مادرزادی و بیماری‌های ژنتیکی را افزایش می‌دهد.
خودخواری سلولی و سلامت باروری
با توجه به اهمیت این مکانیسم محافظتی، محققان دانشگاه میزوری تأثیر خودخواری سلولی را بر سلامت باروری بررسی کردند، احمد بلبوله استادیار کالج کشاورزی، غذا و منابع طبیعی (CAFNR)، به همراه تیمش تلاش کرد تا نقش این فرایند، که به “قهرمان گمنام زیست‌شناسی سلولی” معروف است، را در حفظ باروری زنان و مقابله با آسیب‌های DNA مشخص کند.
خودخواری سلولی؛ ابرقهرمان سلول‌ها
خودخواری سلولی یک فرآیند کمتر شناخته‌شده اما مهم است که به حفظ سلامت سلول‌ها کمک می‌کند. این مکانیزم با حذف بخش‌های آسیب‌دیده سلول و بازیافت اجزای مفید آن، تعادل و عملکرد سلولی را حفظ می‌کند، این فرآیند برای پاسخ به استرس، تعادل انرژی و جلوگیری از آسیب‌های سلولی، از جمله حفظ سلامت سلول‌های تولیدمثلی، ضروری است.
سیستم دفاعی طبیعی بدن
خودخواری سلولی یکی از مکانیزم‌های دفاعی طبیعی بدن است که به حفظ عملکرد سیستم‌های زیستی کمک می‌کند. اما نقش آن در سلامت تخمک‌ها، توجه پروفسور Balboula را به خود جلب کرد، محققان دریافتند که در شرایط آسیب متوسط تا شدید DNA (که در زنان مسن شایع‌تر است)، فعالیت خودخواری سلولی در تخمک‌ها کاهش می‌یابد، Balboula توضیح داد: “کاهش فعالیت خودخواری سلولی در تخمک‌های آسیب‌دیده یا تخمک‌های مربوط به سنین بالاتر، خطر بروز آنیوپلوئیدی را افزایش می‌دهد.”
آنیوپلوئیدی و نقص‌های مادرزادی
آنیوپلوئیدی به وجود تعداد غیرطبیعی کروموزوم‌ها در سلول اشاره دارد. این وضعیت میتواند منجر به سقط جنین، نقص‌های مادرزادی و بیماری‌هایی مانند سندرم داون شود.
نجات تخمک‌ها با تحریک خودخواری سلولی
محققان نه‌تنها این مشکل را شناسایی کردند، بلکه راه‌حلی بالقوه نیز برای آن یافتند، آن‌ها دریافتند که تحریک فرآیند خودخواری سلولی در تخمک‌ها نه‌تنها کیفیت این سلول‌ها را بهبود می‌بخشد، بلکه میزان آسیب DNA و اختلالات کروموزومی را نیز کاهش می‌دهد، پروفسور Balboula امیدوار است که یافته‌های این پژوهش، مسیر تحقیقات جدیدی را برای افزایش کیفیت تخمک‌ها و بهبود سلامت باروری در انسان و حیوانات باز کند.
او افزود: “غیرفعال شدن خودخواری سلولی تنها یکی از عواملی است که به آنیوپلوئیدی منجر می‌شود. من قصد دارم سایر مکانیسم‌های مؤثر بر کاهش کیفیت تخمک‌ها را نیز بررسی کنم تا در نهایت به بهبود سلامت باروری کمک کنم.”
تحقیقات زیست‌شناسی تولیدمثل
پروفسور Balboula که در سال ۲۰۱۹ از دانشگاه کمبریج به دانشگاه میزوری (Mizzou) منتقل شد، تحت تأثیر اعتبار این دانشگاه به‌عنوان یک مرکز برجسته در تحقیقات زیست‌شناسی تولیدمثل قرار گرفت، او گفت: “می‌دانستم که اینجا بهترین مکان برای پیشرفت شغلی من است. همکاران، منابع تحقیقاتی و زیرساخت‌های پژوهشی در میزوری، به‌ویژه در کالج کشاورزی، بخش علوم دامی و ساختمان NextGen Precision Health، به ما کمک می‌کنند تا تحقیقات خود را به سطح بالاتری برسانیم و این تازه آغاز کار است.”
این پژوهش نشان می‌دهد که چگونه دانشمندان در تلاشند تا مرزهای علم را برای بهبود سلامت انسان گسترش دهند و همچنین نگاهی به آینده سلامت باروری زنان ارائه می‌دهد.
آینده درمان‌های باروری
در حالی که Balboula و همکارانش ارتباط مهمی بین خودخواری سلولی و کیفیت تخمک‌ها کشف کرده‌اند، این تحقیق تنها نوک کوه یخ را نشان می‌دهد، درک چگونگی تأثیر فرآیندهای نگهداری سلولی بر باروری ممکن است راه‌های جدیدی را برای درمان‌های نوین باز کند.
- آیا خودخواری سلولی میتواند به تقویت سلامت باروری کمک کند؟
- آیا این دانش میتواند به پیشگیری از کاهش باروری مرتبط با افزایش سن منجر شود؟
با پیشرفت فناوری، درمان‌های غیرتهاجمی، مداخلات غذایی و تغییرات سبک زندگی برای تحریک خودخواری سلولی ممکن است در آینده‌ای نزدیک محقق شوند، در همین حال تحقیقات پروفسور بلبوله یک گام امیدوارکننده در جهت افزایش موفقیت در باروری و همچنین درک بهتر مقاومت سلولی محسوب می‌شود.
بیشتر بدانیم: مصرف استامینوفن در بارداری ممکن است خطر ADHD را افزایش دهد
لینک منبع: earth
نظرات کاربران