مطالعه‌ای تازه منتشر شده، نشان می‌دهد فعالیت بدنی منظم همراه با مصرف مکمل امگا-۳ میتواند عملکرد سیستم ایمنی را به طرز چشمگیری تقویت کرده و شدت پریودنتیت آپیکال مزمن را کاهش دهد.
این بیماری شامل التهاب در نوک ریشه دندان و بافت‌های اطراف آن است و اغلب ناشی از پوسیدگی‌های درمان‌نشده می‌باشد. زمانی که پوسیدگی به‌طور مناسب کنترل نشود، باکتری‌ها می‌توانند وارد کانال ریشه شده و به نوک ریشه برسند که منجر به عفونت و از دست رفتن استخوان اطراف دندان می‌شود.
به گفته محققان، این نخستین شواهدی است که نشان می‌دهد ترکیب ورزش متوسط با مصرف امگا-۳ میتواند به طور معناداری التهاب مرتبط با پریودنتیت آپیکال را کاهش دهد. این رویکرد ترکیبی به کند کردن گسترش باکتری‌ها، کاهش تخریب استخوان، متعادل کردن آزادسازی مولکول‌های التهابی و افزایش فعالیت فیبروبلاست‌ها سلول‌های ضروری برای ساخت و نگهداری بافت کمک کرده است.
اگر این عفونت کنترل نشود، در نهایت میتواند منجر به از دست رفتن دندان شود. مطالعه همچنین بر وجود یک رابطه دوطرفه میان پریودنتیت آپیکال و چندین بیماری سیستمیک تأکید دارد. بیماری‌هایی مانند دیابت، سندرم متابولیک، تصلب شرایین و بیماری‌های کلیوی می‌توانند عفونت دهان را تشدید کنند، در حالی که التهاب در نوک ریشه دندان نیز میتواند این اختلالات را بدتر کند.
روژریو د کاستیلو، استاد دانشکده دندان‌پزشکی آراساتوبا در دانشگاه ایالتی سائوپائولو (FOA-UNESP) در برزیل، توضیح می‌دهد: «این بیماری ممکن است به دلیل مزمن بودن، توسط بیماران حتی شناسایی نشود، اما میتواند پیشرفت کند و منجر به تخریب استخوان و لق شدن دندان شود. علاوه بر این، در شرایط خاص، مانند کاهش ایمنی بدن، ممکن است حاد شود؛ در این حالت بیمار درد را احساس می‌کند، چرک در محل تشکیل می‌شود و ممکن است صورت متورم شود.»
آنا پائولا فرناندس ریبرو، نویسنده اول این مطالعه که در دوره دکتری خود در FOA-UNESP انجام شد، توضیح می‌دهد: «در موش‌ها، ورزش بدنی به تنهایی باعث بهبود سیستمیک شد و پاسخ ایمنی موضعی را تنظیم کرد. علاوه بر این، زمانی که با مصرف مکمل ترکیب شد، شرایط مخرب ناشی از بیماری اندودانتیک را به‌طور چشمگیری کاهش داد.»
التهاب کمتر
محققان پریودنتیت آپیکال را در ۳۰ موش القا کردند و آنها را به سه گروه تقسیم نمودند. گروه اول هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. گروه دوم و سوم به مدت ۳۰ روز تحت برنامه شنا قرار گرفتند. گروه سوم علاوه بر ورزش، مکمل غذایی امگا-۳ دریافت کرد؛ یک اسید چرب چند غیراشباع که به دلیل اثرات درمانی خود بر بیماری‌های التهابی مزمن شناخته شده است.
گروهی که تنها شنا می‌کرد، نسبت به گروه کنترل بدون درمان، نتایج بهتری داشت. با این حال، ترکیب ورزش با مصرف امگا-۳ پاسخ ایمنی و کنترل عفونت را به شکل بهتری تنظیم کرد. تحلیل‌های ایمونوهیستوشیمیایی، که میزان پاسخ سیستم ایمنی به عفونت را بررسی می‌کنند، سطوح مختلف سایتوکین‌های اینترلوکین ۱۷ (IL-17) و فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-α) را نشان دادند که شدت پاسخ التهابی را منعکس می‌کند.
موش‌هایی که درمان دریافت نکرده بودند، سطوح متوسطی از این سایتوکین‌ها داشتند، در حالی که گروهی که ورزش می‌کرد، سطوح کمتری داشت و گروهی که مکمل مصرف می‌کرد، پایین‌ترین سطح را نشان داد.
علاوه بر سطوح کمتر این سایتوکین‌ها، گروه ورزشکار تعداد استئوکلاست‌های کمتری داشت؛ این سلول‌ها باعث بازجذب بافت استخوانی و از دست رفتن استخوان می‌شوند. نتایج برای گروهی که امگا-۳ مصرف کرده بود، حتی بهتر بود و تفاوت‌های آماری قابل توجهی نسبت به گروه بدون درمان نشان داد.
اسکن‌های میکرو CT فک‌ها نشان داد که حیواناتی که شنا کرده بودند، نسبت به گروه کنترل، کاهش حجم استخوان آلوئولار (استخوانی که دندان‌ها را می‌پوشاند) کمتری داشتند. این کاهش در گروهی که مکمل مصرف کرده بود، حتی کمتر بود.
به گفته نویسندگان، این مطالعه شواهد تازه‌ای از فواید فعالیت بدنی و امگا-۳ برای سیستم ایمنی ارائه می‌دهد و اکنون تأثیرات آن بر سلامت دهان نیز واضح‌تر شده است.
جاسینتو، توضیح می‌دهد: «برای اینکه بدانیم آیا همین نتایج در انسان‌ها هم صادق است یا نه، نیاز به یک مطالعه بالینی با تعداد قابل توجهی از بیماران داریم. با این حال، علاوه بر فواید متعدد ثابت‌شده ورزش و مصرف امگا-۳، این مطالعه یک مدرک مهم دیگر نیز ارائه می‌دهد.»
منبع خبر : scitechdaily.com
نظرات کاربران