یک درمان آزمایشی جدید انعطاف‌پذیری قلب‌های پیر را بازمی‌گرداند. یک روش درمانی آزمایشی جدید نشان داده است که میتواند انعطاف‌پذیری قلب را در مدل‌های نارسایی قلبی سفت‌شده بازیابی کند.
مایکل گوت‌هاردت و همکارانش در مرکز مکس دل‌بروک، همراه با پژوهشگران آمریکایی، در حال توسعه دارویی برای نوعی شایع از نارسایی قلبی هستند که توانایی قلب در پر شدن صحیح با خون را محدود می‌کند. مطالعه اخیر آن‌ها که در نشریه Cardiovascular Research منتشر شده، نشان می‌دهد این درمان آزمایشی میتواند عملکرد قلب را در مدل موشی که شرایط انسانی را شبیه‌سازی می‌کند، بهبود بخشد.
با افزایش سن، ماهیچه‌های بدن به طور طبیعی انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند، از جمله عضله قلب. این کاهش انعطاف‌پذیری میتواند منجر به نوعی نارسایی قلبی شود که در آن قلب هنوز خون را به طور مؤثر پمپ می‌کند، اما بیش از حد سفت شده و نمی‌تواند بین ضربان‌ها به طور کامل شل و پر شود.
پروفسور مایکل گوت‌هاردت، رهبر گروه آزمایشگاه قلب‌شناسی ترجمه‌ای و ژنومیک عملکردی در مرکز مکس دل‌بروک در برلین، می‌گوید: «در حال حاضر هیچ داروی مؤثری وجود ندارد که مرگ و میر در این نوع نارسایی قلبی، نارسایی قلبی با کسری تخلیه حفظ‌شده (HFpEF) را کاهش دهد.»
گوت‌هاردت بیش از ده سال را به مطالعه ریشه‌های مولکولی HFpEF و یافتن راه‌هایی برای بازگرداندن آسیب‌های ناشی از آن اختصاص داده است.
در مقاله اخیر خود، او و پروفسور هنک گرانزیه از دانشکده پزشکی دانشگاه آریزونا در توسان، که از همکاران بلندمدت اوست، توضیح داده‌اند که چگونه ترکیب جدید آن‌ها، RBM20-ASO، انعطاف‌پذیری عضله قلب را افزایش داده و پر شدن خون را در مدل موشی که پیچیدگی‌های HFpEF انسانی را شبیه‌سازی می‌کند، بهبود می‌بخشد.
گوت‌هاردت توضیح می‌دهد: «پس از درمان با RBM20-ASO، قلب موش‌ها به طرز قابل توجهی انعطاف‌پذیرتر شد و توانایی بیشتری برای انبساط و پر شدن با خون پس از انقباض داشت.»
فرم‌های انعطاف‌پذیر پروتئین تیتین و امیدی تازه برای HFpEF
دکتر می متاواسین، نویسنده اول این مطالعه و اکنون رهبر گروه خود در دانشگاه میسوری در کلمبیا، می‌گوید: «اکثر افراد مبتلا به HFpEF دارای بیماری‌های همراهی مانند چاقی، فشار خون بالا، چربی خون افزایش‌یافته یا قند خون بالا هستند. برای اولین بار، دارو را در موش‌هایی آزمایش کردیم که نه تنها دچار HFpEF شدند، بلکه این بیماری‌های همراه را نیز داشتند تا شبیه‌سازی بهتری از بیماری انسانی ارائه دهیم.»
این دارو یک اولیگونوکلئوتید آنتی‌سنس (ASO) است، مولکولی کوتاه و تک‌رشته‌ای از نوکلئیک اسید که برای کاهش میزان و در نتیجه فعالیت تنظیم‌کننده برش RBM20 طراحی شده است. این فاکتور نقش حیاتی در تعیین اینکه آیا سلول‌های عضله قلب نسخه‌ای انعطاف‌پذیرتر یا سفت‌تر از پروتئین عظیم تیتین تولید می‌کنند دارد؛ پروتئینی که مانند یک فنر مولکولی در عضله قلب عمل می‌کند.
گوت‌هاردت و همکارانش پیش‌تر نشان داده بودند که RBM20-ASO سلول‌های قلب را وادار می‌کند تا نسخه انعطاف‌پذیر پروتئین تیتین را بیشتر تولید کنند، مشابه آنچه در قلب‌های بسیار جوان دیده می‌شود و علائم شبیه HFpEF را در مدل‌های ژنتیکی حیوانی به‌طور کامل معکوس می‌کند.
دوز بالای دارو لازم نیست، اثربخشی با مقدار کم حاصل شد
دکتر می متاواسین می‌گوید: «هدف مطالعه کنونی همچنین تعیین دوز بهینه دارو برای کاهش عوارض جانبی، از جمله اختلالات سیستم ایمنی بود.» تیم پژوهشی دریافت که کاهش سطح RBM20 به حدود نصف کافی است تا عملکرد دیاستولی قلب، توانایی آن برای پر شدن با خون بهبود یابد، بدون آنکه قدرت پمپاژ یا عملکرد سیستولی آن تحت تأثیر قرار گیرد.
گوت‌هاردت اضافه می‌کند: «درمان ما به طور قابل توجهی سفتی بطن چپ و ضخیم شدن غیرطبیعی عضله قلب را کاهش داد، حتی در حضور بیماری‌های همراه پایدار.» همچنین، عوارض جانبی در حیوانات تحت درمان متوسط بود. پژوهشگران معتقدند که با افزایش فاصله بین دوزها می‌توان این عوارض را بیشتر کاهش داد – روشی که قصد دارند در مطالعات آینده آزمایش کنند.
گوت‌هاردت می‌گوید: «نتایج ما نشان می‌دهد که استفاده از ASOها برای تنظیم سطح پروتئین RBM20 میتواند به‌عنوان درمان جایگزین یا مکمل برای HFpEF قابل استفاده باشد، درمانی که توانایی بازگرداندن عملکرد دیاستولی و محدود کردن آسیب بیشتر به اندام‌ها را دارد، چه به‌صورت درمان مستقل و چه مکمل.»
با حمایت مرکز تحقیقاتی قلب و عروق آلمان (DZHK) و بنیاد تحقیقات آلمان، او قصد دارد این درمان را در همکاری با همکاران مرکز قلب آلمان (Deutsches Herzzentrum der Charité) در برلین برای بیماران HFpEF ارائه دهد. با این حال، پیش از ترجمه بالینی، این استراتژی درمانی باید در مدل خوک ارزیابی شود تا ایمنی و اثربخشی آن تأیید شود.
منبع خبر : scitechdaily.com
نظرات کاربران